Powikłania po szczepieniach !!!!!

U pewnego odsetka zwierząt domowych po wykonaniu profilaktycznego szczepienia ochronnego mogą wystąpić pewne objawy uboczne. W zależności od rodzaju, mogą być mniej lub bardziej groźne dla zdrowia naszego pupila, dlatego, gdy tylko zaobserwujemy niepokojące objawy, udajmy się ze zwierzakiem do lekarza weterynarii. Zazwyczaj objawy ustępują już następnego dnia po szczepieniu, jednak zdarzają się reakcje nadwrażliwości mogące doprowadzić do śmierci zwierzęcia.
Przyczyny powstawania reakcji poszczepiennych to przede wszystkim zła jakość szczepionki, nieprawidłowe wykonanie iniekcji, nadwrażliwość zwierzęcia na któryś ze składników szczepionki lub adiuwantów (czyli substancji pomocniczych zawartych w szczepionce), słabszy układ immunologiczny zwierzęcia, a także niewłaściwie realizowany program szczepień.
Do charakterystycznych objawów reakcji poszczepiennej należą:
- apatia
- wzmożona senność
- utrata apetytu i pragnienia
- gorączka (trwająca do 24-48 godzin)
- wymioty, biegunka
- bolesność w miejscu wykonania iniekcji
- ropnie
- miejscowe podrażnienie
- agresja
- zaburzenia koordynacji ruchowej
- drgawki
- ziarniniak poszczepienny - zgrubienie w miejscu wykonania iniekcji
- mięsaki poszczepienne (w postaci guzów w miejscu szczepienia; głównie u kotów)
- ślinotok i obrzęk pyska (głównie u psów).
W reakcji na szczepienie mogą wystąpić u naszego zwierzaka choroby poszczepienne oraz przełamanie odporności. Musimy pamiętać, że szczepionka jest zewnętrzną ingerencją w układ odpornościowy organizmu, wskutek której następuje krótkotrwałe obniżenie odporności (organizm broni się i wytwarza przeciwciała), a co za tym idzie zwierzę może zachorować na chorobę przeciw której zostało zaszczepione. Ponadto w niektórych przypadkach, szczepienie może uaktywnić chorobę (jeśli zwierzę jest nosicielem) lub pogłębić objawy chorobowe (w przypadku, gdy szczepimy chore zwierzę). Wspomniane już mięsaki poszczepienne są charakterystyczne u kotów, którym podana została szczepionka przeciw wściekliźnie lub białaczce. Guzy te rosną szybko i agresywnie (choć niezbyt często dają przerzuty do innych tkanek). Mięsak musi zostać usunięty, dlatego ważne jest, aby w przypadku profilaktycznych szczepień przeciw wściekliźnie oraz białaczce iniekcja wykonywana była np. w tylną łapę (w razie pojawienia się mięsaka, łapę można amputować, ratując tym życie zwierzęcia, co nie jest możliwe, gdy szczepimy w kark lub szyję). W przypadku białaczki u kotów istnieje ryzyko uaktywnienia choroby, jeśli zwierzę jest nosicielem wirusa białaczki, dlatego przed planowanym szczepieniem przeciw tej chorobie koniecznie wykonajmy test na obecność wirusa FeLV w organizmie kota! U niektórych psów w wyniku reakcji na szczepienie może wystąpić poszczepienne zapalenie mózgu, a także niedoczynność tarczycy.
Na rynku dostępnych jest wiele rodzajów szczepionek, a współczesna medycyna weterynaryjna dysponuje wiedzą na temat tych najbardziej bezpiecznych i efektywnych oraz dających niewielki procent powikłań. Poprośmy lekarza weterynarii o poradę jaką szczepionkę wybrać dla naszego pupila i jak łączyć poszczególne szczepionki, aby uniknąć niepożądanych skutków ubocznych.
Zminimalizujemy ryzyko powikłań pamiętając też o kilku podstawowych zasadach:
- nie szczepimy zwierząt chorych
- nie szczepimy zwierząt zarobaczonych
- w przypadku szczepień przeciw niektórym chorobom (wścieklizna, białaczka kotów), iniekcja powinna być wykonana w tylną łapę
- przed zaszczepieniem zwierzęcia, wykonujemy test w kierunku niektórych chorób (np. białaczka kotów)
- nie szczepimy samic w okresie ciąży ani młodych poniżej 6 tygodnia życia
- pamiętajmy, aby przeprowadzić kwarantannę poszczepienną dopóki zwierzę nie nabierze odporności.
Przestrzeganie wyżej wymienionych zasad oraz szczepienie czworonogów szczepionkami najwyższej jakości skutecznie ogranicza ryzyko wystąpienia reakcji poszczepiennych. Należy pamiętać, że uboczne efekty szczepienia pojawiają się zaledwie u niewielkiego odsetka zaszczepionych zwierząt. Dlatego korzyści płynące z tego rodzaju profilaktyki znacząco przewyższają ewentualne jej minusy.

Uwaga na groźne kleszcze.

Wraz z nadejściem wiosny w lasach, na łąkach i w zaroślach uaktywniły się kleszcze. Te niewielkie pajęczaki atakują zwierzęta w poszukiwaniu krwi, którą się odżywiają.

Samo wpicie się kleszcza często umyka naszej uwadze i dopiero po jakimś czasie znajdujemy dużego, opitego krwią pajęczaka w skórze swojej lub pupila. Sam kleszcz nie jest zbyt niebezpieczny, ale choroby które przenosi- tak. Najgroźniejsze dla ludzi to borelioza i wirusowe kleszczowe zapalenie mózgu, których przebieg bywa dramatyczny. Ponieważ kleszcze są mało wybredne jeśli chodzi o żywiciela, rodzice, którzy pozwalają dzieciom głaskać zwierzęta powinni je potem starannie sprawdzić pod kątem kleszczy.

Kleszcz na psie może bowiem zaatakować człowieka. Jeśli po ukąszeniu kleszcza pojawi się wędrujący po skórze rumień należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Psy są bardzo wrażliwe na innego pasożyta przenoszonego przez kleszcze- niewielkiego pierwotniaka Babeszia canis. Wraz ze śliną kleszcza pierwotniak ten dostaje się do krwi psa gdzie wnika do czerwonych ciałek i tam się namnaża. Krwinki te ulegają całkowitemu zniszczeniu a pasożyt atakuje kolejne erytrocyty. Na początku pies jest osłabiony i gorączkuje. Później dołącza się apatia, wymioty, ciemny mocz i duszność. Choroba prowadzi do wycieńczenia, uszkadza nerki i wątrobę, pojawia się żółtaczka. Leczenie polega na podaniu środka niszczącego pierwotniaki oraz kroplówek wzmacniających wraz z lekami osłaniającymi nerki i wątrobę. Niekiedy konieczna jest transfuzja krwi. Nieleczona choroba jest dla psów śmiertelna.

Tak więc kochani pamiętajmy o zabezpieczaniu naszych czworonożnych przyjaciół :-)

PAMIĘTAJ ŻE:

1. Posiadanie zwierzęcia nie jest warunkiem zarażenia się wieloma chorobami odzwierzęcymi.
2. Zachowuj podstawowe zasady chigieny osobistej, zawsze dokładnie myj warzywa i owoce.
3. Kał po defekacji psa powinien być zawsze usuwany przez jego właściciela (dotyczy to miejsc publicznych, własnych ogródków jak i kocich kuwet).
4. Szczenięta i kocięta powinny być poddane programowi profilaktycznego odrobaczania.
5. Wszystkim wlaścicielom psów i kotów należy zalecać utrzymanie higieny rąk po kontaktach ze zwierzęciem.
6. Należy przeprowadzać okresowe badania parazytologiczne kału psów i kotów dla sprawdzenia czy nie są one siewcami cyst, oocyst, bądź jaj pasożytów. W razie wyniku dodatniego podajemy zwierzętom odpowiednie leki.
7. Należy zapewnić swoim zwierzętom regularną ochronę przeciw pchłom i kleszczom co ustrzeże je nie tylko przed infestacją tymi pasożytami ale także przed tasiemczycą, babeszjozą, boreliozą itp.

NOWOŚCIAMI Z OSTATNIEGO ROKU W POLSCE SĄ SZCZEPIONKI DLA PSÓW PRZECIWKO:

BORELIOZIE - uzyskanie odporności wymaga podania dwóch dawek szczepionki w odstępie 3-5 tygodni. Szczepieniu mogą być poddawane zarówno psy dorosłe jak i szczenięta od 12 tyg. życia.

HERPESWIROZIE PSÓW - szczepionka przeznaczona jest dla suk ciężarnych a przeciwdziała poronieniu i rodzeniu słabych miotów. Możliwa do zastosowania przed pierwszĄ ciążą lub na dwa tygodnie przed porodem.

KASZLOWI KENELOWEMU – szczepionka miejscowa, donosowa dająca bardzo dobrą odporność w górnych drogach oddechowych zwierzęcia.

Szczepienia profilaktyczne szczenięta i kocięta: